Geldigheid opzegbeding na de Wet op het Eenheidstatuut ? - rechtspraak (05/01/2018)
Vóór 2014 kon er tot op het ogenblik van de indiensttreding van hogere bedienden (jaarloon boven € 64.508 in 2013) een geldige overeenkomst gesloten worden over de opzegtermijn in geval van ontslag door de werkgever. (toenmalig artikel 82 §3 en 5 Arbeidsovereenkomstenwet)
Dit 'opzegbeding' werd meestal opgenomen in de arbeidsovereenkomst en beperkte vaak de opzegtermijn.
Met de komst van de Wet op het Eenheidstatuut (WES) werd dit artikel afgeschaft, maar in de voorbereidende werken werd benadrukt dat de reeds afgesloten overeenkomsten hun geldigheid zouden behouden voor de bepaling van de toepasselijke opzegtermijn.
In artikel 68 van de WES werd voorzien dat de opzegtermijn voor het eerste deel van de rugzak, de periode vóór 31.12.2013, bepaald wordt aan de hand van de wettelijke, reglementaire en conventionele regels die toen golden – dus o.a. op basis van het opzeggingsbeding.
Dit artikel stelt verder evenwel dat, in afwijking hiervan, voor hogere bedienden wiens jaarloon op 31.12.2013 meer dan € 32.254 bedraagt, 'de rugzak' gevuld wordt met 1 maand per begonnen anciënniteitsjaar, met een minimum van 3 maanden.
Ondanks deze duidelijke wettekst beslisten een aantal arbeidsrechtbanken dat het opzeggingsbeding toch gold onder verwijzing naar de hierboven vermelde verklaring van o.m. de minister, terug te vinden in de voorbereidende werken.
Meer zelfs, er werd zelfs geoordeeld dat het opzeggingsbeding ook zijn gelding kon behouden voor berekening van het tweede deel van de opzeggingstermijn.
Fout, zegt het Arbeidshof van Antwerpen in een arrest van 17 december 2017.
Een duidelijke wettekst hoeft niet geïnterpreteerd te worden.
Een opzeggingsbeding voor een hogere bediende dat overeengekomen werd vóór 31.12.2013 hoeft dus niet toegepast te worden, bij een ontslag na 31.12.2013.
Nog vragen over opzegtermijnen of ontslag ?
Bericht geplaatst door Sven Mertens, advocaat op 05/01/2018.
